آیه زکات

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- موارد مصرف زكات (فقيران، مسكينان، متوليان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

موارد مصرف زكات (فقيران، مسكينان، متوليان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، اداى دين وام‌داران، در راه خدا و در راه ماندگان) در آيه 60 سوره توبه/9 آمده كه آن را «آيه زكات» مى‌گويند.[۱]

برخى آن را «آيه صدقه»[۲] يا «آيه صدقات»[۳] نيز ناميده‌اند:

«إِنّما الصّدقتُ لِلفُقراء والمَسكِينِ والعَمِلينَ عَلَيها والمُؤَلّفَةِ قُلوبُهُم...».

ابوسعيد خدرى در شأن نزول آيه مى‌گويد: اين آيه و آيات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پيامبر صلى الله عليه و آله در تقسيم غنايم اعتراض مى‌كردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پيامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مى‌كند.[۴]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 47؛ التمهيد، ج‌ 2، ص‌ 351.
  2. احكام القرآن، ابن‌العربى، ج 1، ص 238.
  3. قرطبى، ج‌ 2، ص‌ 162؛ ابن‌كثير، ج‌ 1، ص‌ 214.
  4. اسباب النزول، واحدى، ص‌ 205؛ روض الجنان، ج‌ 9، ص‌ 271.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 385