آیه خلق

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 164 سوره بقره/ 2 كه آفرينش آسمان‌ها و زمين و آمد و شد شب و روز را... نشانه‌ه...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 164 سوره بقره/ 2 كه آفرينش آسمان‌ها و زمين و آمد و شد شب و روز را... نشانه‌هاى الهى دانسته، «آيه خلق» نام گرفته است:[۱]

«إِنَّ فِى خَلقِ السَّموتِ وَالأَرضِ و... لاََيَت لِقَوم يَعقِلون».

در شأن نزول اين آيه آمده كه چون خداوند در آيه پيشين فرمود: خداى شما يكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ»، مشركان گفتند: چگونه براى اين همه مردم يك خدا بس است و خداوند اين آيه را فرو فرستاد.[۲]

پانویس

  1. الذريعه، ج‌ 4، ص‌ 327.
  2. روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 267.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 381