آیه تیمّم

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 6 سوره مائده/5 را «آيه تيمّم»<ref> الصحيح من سيرة النبى، ج‌ 8‌، ص‌ 323.</ref> يا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 6 سوره مائده/5 را «آيه تيمّم»[۱] يا آيه رخصت[۲] نام گذاشته‌اند؛ زيرا تيمّم را در صورت بيمارى و نيز در صورت نيافتن آب تشريع كرده و به چگونگى آن پرداخته است:

«و ‌إِن كُنتُم مَرضَى أَو عَلى سَفر أَو جَاءَ أَحدٌ مِنكُم مِن الغائِطِ أو لمَستُمُ النِّساءَ فَلَم تَجِدوا ماءً فتَيَمَّموا صَعِيداً طَيِّبًا فَامسَحوا بِوُجوهِكُم و أَيدِيكُم مِنه».

پانویس

  1. الصحيح من سيرة النبى، ج‌ 8‌، ص‌ 323.
  2. الدر المنثور، ج‌ 3، ص‌ 26.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 379