آیه افک

-

آيه 11 سوره نور/ 24 كه به داستان افك (بهتان) گروهى از صحابه به يكى از همسران رسول خدا صلى الله عليه و آله پرداخته «آيه افك» نام دارد. بر اساس اين آيه، گروهى از مسلمانان به اين تهمت دامن زدند و در اشاعه آن كوشيدند:

«إِنَّ الّذينَ جاءُوا بِالإِفكِ عُصبَةٌ مِنكُم لاتَحسَبوهُ شَرّاً لَكُم بَل هُو خَيرٌ لَكُم...».

عايشه (در روايت مفصلى) اين آيه را در شأن خود مى داند. او مى گويد: اين ماجرا هنگامى اتفاق افتاد كه در بازگشت از غزوه بنى المصطلق، از لشكر عقب ماند و به وسيله يكى از صحابه به نام صفوان بن معطل به لشكر ملحق شد؛ آن گاه گروهى وى را متهم كردند و اين آيه او را از اين اتهام تطهير كرد.

علامه طباطبايى طهارت و پاكى دامن همسران همه پيامبران را امرى عقلى دانسته و پس از نقل روايت عايشه به نقد آن نشسته و از جهات گوناگون در درستى آن خدشه كرده است.

على بن ابراهيم قمى مى گويد: نزول آيه افك درباره عايشه، با روايات عامه موافق است؛ ولى روايات خاصه نزول اين آيه را درباره ماريه قبطيه و رفع اتهام از او مى داند.

پانویس

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 370-371