مالکی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۵۴ توسط Heidariyan47 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' مؤسس اين مذهب، مالك بن اَنَس اصبحي از طبقه سوم فقيهان تابعي مدينه است. او حدود ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مؤسس اين مذهب، مالك بن اَنَس اصبحي از طبقه سوم فقيهان تابعي مدينه است. او حدود سالهاي 90 تا 97 متولد شد، وبنابر قولى در سـال 179 هـجـرى وفات كرد . ايشان بيشتر زندگاني خود را در مدينه سپري كرد, مالك ابن انس از عباسيان ناراضي بوده، چنانچه همين ناخشنودي او سبب گرايش امويان اندلس به او گشت.

علم آموزي مالک

در زمان مالک مكتب امام صادق (ع ) مملو از علما بود و افراد از گوشه وكنار جهان اسـلام خـود را بـه ايـشـان رسـانـده و بـراى ملاقات با ايشان ساعت شمارى مى كردند، و مالك نيز بـراى مـدت زمـانـى به مدرسه ايشان پيوسته وحديث دريافت كرد، ولذا امام صادق از اسـاتـيد مالك است . مالك پس از آن از اساتيد ديگرى مانند: عامر بن عبداللّه بن زبير بن العوام ، زيد بـن اسـلم ، سعيد مقبرى ، ابو حازم ، صفوان بن سليم وديگران استفاده نمود، همچنين مالك براى فراگيرى علم ملازم اشخاصي مانند ربيعه بن فروخ، ابن شهاب زهري، نافع مولي عبدالله بن عمر ابن هرمز، امام جعفر صادق(ع) و ابوالزناد، وهب بن هرمز، ، ،ربيعة الراى ، بـود.

آثارامام مالک

اثر مهم فقهي مالك كتاب«الموطَّا» است كه به درخواست منصور به نگارش آن پرداخت. اثر ديگر او, «رساله الي الرشيد» است.

منابع فقهي

كتاب، سنت، فتاوي صحابه، اجماع، قياس، استحسان، مصالح مرسله ، استصحاب و عمل اهل مدينه جزو منابع استنباط دین در مذهب مالکی مي باشد.

ديدگاههاي امام مالک

او معتقد بود ظاهر قرآن بر سنت مقدم است، او طعن بر اصحاب رسول خدا(ص) را زشت شمرده و آن را جرم بزرگ مي دانست، ايشان نظام «استخلاف» را صحيح مي دانست، او همچنين به قديم بودن قرآن اذعان داشت و جبري مسلک بود، مالکي ها در عقايد کلامي پيرو اشعريه هستند.

محل سکونت فعلي مالکي ها

مذهب مالكي امروزه در قسمت هاي شمالي آفريقا، الجزاير، تونس، در قسمت هاي كوهستاني مصر، سودان، كويت. قطر، بحرين جمعيت بيشتري دارد و در فلسطين و عربستان - هم به ويژه منطقه احساء - به صورت محدودتر ادامه حيات مي دهد.

اصحاب حديث

اصحاب حديث اهل حجاز بوده و پيروان مالك بن انس، محمد بن ادريس شافعي، سفيان ثوري، احمد بن حنبل و داوود بن علي اصفهاني اند. اصحاب حديث اهتمام خود را در به دست آوردن احاديث و نقل آنها و بناي احكام بر نصوص ديني گذارده اند. اصحاب حديث تا زماني كه خبرو يا اثري وجود دارد، هيچ نوع قياسي را به كار نمي برند.

منابع

1- ره توشه حج، جمعي از نويسندگان، نشر مشعر

Mazaheb Eslam.htm2- سايت

3- فقه تطبيقي مذاهب پنج گانه جعفري، حنفي، شافعي، مالکي، حنبلي محمد جواد مغنيه

4- چهار امام اهل سنت و جماعت محمد رئوف توکلي