منشور حکومت مدینه
4. منشور حكومت مدينه، مرزبندى روابط رسول خدا (ص) پس از مدّت كوتاهى كه به عقيده برخى پنج ماه مى شود، [۱] عهدنامهاى بين خود و يهوديان مدينه نوشت و دين و دارايى آنان را به رسميت شناخت و از آنها تعهّد گرفت كه احدى را بر ضدّ پيغمبر (ص) يارى نكنند و اگر مشكلى پيش آيد، به مسلمانان در حلّ آن كمك كنند. چنان كه مسلمانان هم در مقابل، همين تعهّدات را بر عهده دارند؛ ليكن يهوديان به سرعت پيمان شكستند و به مكر و نيرنگ بر ضدّ حكومت پيغمبر (ص) روى آوردند.
اختلافات موجود در مدینه
حضور قبايل مختلف و طوايف متعددي که در مدينه زندگي ميکردند بر طبق سنتهاي جاهلي، سبب نزاع و اختلاف بود. افزون بر آن، قبايل يهودي علاوه بر مسائل قبيلهاي، تعارض تازهاي با مسلمانان پيدا کرده و بر زمينههاي اختلاف وتعارض افزوده بودند. اين اختلافات ميبايستي از ميان ميرفت تا امکان تشکيل يک «دولت» فراهم شود.به همین دلیل رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم) پس از استقرار در مدینه اولی قانون اساسی امت واحده اسلامی را نوشتند تا با انجام آن آن بتوان یک حکومت
پانویس
- ↑ تاريخ الخميس، 1/ 353.