زیتون

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو


درختی است جليل القدر و بسيار پر سود و پر بقاء و هزار سال عمر کند و ميوه آن هم زيتون نام دارد . [۱]

زیتون در قرآن

در قرآن بسی از آن تجليل شده و در سوره تين سوگند به آن ياد شده و در آيه ديگر چنين به وصف آمده « و شجرة تخرج من طور سيناء تنبت بالدهن و صبغ للآکلين » ؛ و نيز درختی را از طور سيناء ( کوهی در منتهی اليه جنوب غربی فلسطين که در عصر نزول قرآن منبع زيتون بيشتر در آنجا بوده ) به وجود آورديم تا شمار را روغن ( چراغ ) و نانخورش باشد [۲]

زیتون در احادیث

زيتون غذای پيامبران و نزد پيغمبر اسلام از بهترين نان خورشها بوده واميرالمؤمنين بسيار از آن تناول می نموده . از حضرت رسول (ع) نقل شده که فرمود : بخوريد زيتون را وبدن خويش را بدان مالش دهيد که آن درختی مبارک است .

در حديث ديگر از آن حضرت است که فرمود : بر شما باد به خوردن روغن زيتون که صفرا را می گشايد و بلغم را برطرف می سازد و پی را محکم وخوی را نيکو و نفس را خوشبو و اندوه را زايل می کند . از امام صادق (ع) آمد که زيتون باد ( گاز معده ) را می راند و منی را افزايش می دهد .

نقل است که در حضور امام صادق (ع) گفته شد زيتون توليد باد می کند . حضرت فرمود : خير ، زيتون باد را می پراند .[۳]

پانویس

  1. الخوری الشرتونی،سعید، اقرب الموارد
  2. مؤمنون : 20
  3. بحار : 62 / 282 و 66 / 179

منبع

  • سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.