نحل

زنبور عسل حشره ای معروف که به عربی نحل می باشد.

نحل در قرآن

خداوند در قرآن آن را نام برده و از آيات خود شمرده است . « و اوحی ربّک الی النحل ان اتخذی من الجبال بيوتا و من الشجر و مما يعرشون * ثم کلی ... » ؛ پروردگارت به زنبور عسل وحی نمود ( در نهادش قرار داد ) که از ميان کوهها و درتان و تاکها خانه بسازيد واز هر بر و بار ( درختان و گياهان ) تغذيه کنيد و راه پروردگار خويش را به طاعت بپوئيد ، آنگاه از درون شربتی گوناگون برون آريد که در آن شفای مردمان بود که در اين نشانی ( بر وجود خداوندی حکيم باشد برای گروهی که انديشمند بوند .

نحل در حدیث

اميرالمؤمنين (ع) فرمود : مانند زنبور عسل باش که پاکيزه می خورد و پاکيزه می دهد و بر شاخه ای که می نشيند آن را نمی شکند .

عبدالله بن ابی يعفور گويد : امام صادق (ع) به من فرمود : همواره (شما شيعه) در دينتان تقيه را رايت کنيد و دينتان را به تقيه نگه داريد زيرا کسی که تقيه ندارد ايمان ندارد ، شما شيعه در ميان مردم به زنبور عسل می مانيد ميان پرندگان که اگر پرندگان می دانستند چه در درون زنبور عسل می باشد همه زنبورها را می خوردند و اگر مردم می دانستند که شما از محبّت ما اهلبيت رسول چه در دل داريد به زبان خويش شما را ميخوردند .

منبع

• سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.