خشونت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خشونت و عنف يعنى درشتى در گفتار و کردار و حرکات که ضد آن مدارا و نيکويى با مردم است.
در حديث جنود عقل و جهل مقابل رفق، خرق (که به معناى حمق، شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد.
وجود رذیله ی خرق در انسان او را مبغوض و غير قابل معاشرت مى‌نمايد و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد به خاطر اين صفت نکوهيده و خلق ناپسند کسى از عملش بهره مند نمى‌گردد.
شکى نيست که عنف، خرق و صعوبت که معناى آن يا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است؛ باعث مختل شدن امر معاد و معاش انسان مى‌شود.
رسول اکرم(ص) می فرماید: " الخرق شوم و الرفق يمن ".[۱]
خرق و درشتى، بى شگونى و رفق فرخندگى است.
پانویس
- ↑ الكافى ، ج 2، ص 119، باب الرفق ، ح 4.
منابع
- خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی، بازیابی: 6 اسفند 92.
