حق الناس

حق‌النّاس، اصطلاح مشهور در فقه و حقوق، به معناى حقوق مردم بر یكدیگر است؛ حقوقى كه براى حفظ مصالح خاص دنیوى اشخاص و براى تثبیت حقى براى آنان وضع شده است.

حقوقى كه از احكام شرعى ناشى می‌شود، گاه متضمن حق مالى یا غیرمالى به سود یك شخص برعهده شخصى دیگر است، مانند دیون و حق قصاص، كه آن را حق‌الناس می‌نامند. در احادیث و منابع فقهى، گاه به‌جاى حق‌الناس از تعابیرى چون حق عبد، حق عباد، حق آدمى، حق آدمیین و حقوق مسلمین استفاده شده است

منابع

• دانشنامه جهان اسلام، جلد 13، ذیل مدخل حق‌اللّه و حق‌النّاس از سید طه مرقاتى، (با تلخیص) در دسترس در پایگاه دانشنامه جهان اسلام.