عذاب

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

عذاب به معناى مجازات و عقوبت و نيز به معناى ايجاد درد شديد است. در اصل ريشه لغوى عذاب اختلاف است. برخى آن را از «عَذْب» دانسته كه بنابراين «عَذّبتُه» يعنى لذّت زندگى را از او گرفتم و برخى گفته اند: اصل تعذيب، زياد زدن با انتها و بند شلاّق است. گفتنى است كه عقوبتهاى مجرمانى مانند دزد، زناكار و... در مدخل كيفر بحث خواهد شد. در اين مدخل، از واژه هاى «بأس»، «وبال»، «جزاء»، «عذاب»، «عقاب» و مشتقّات برخى از آنها و الفاظ و جملات با معانى مشابه استفاده شده است.

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 190.