غارت خیمه ها در کربلا

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۴۴ توسط Saeed zamani (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


پس از شهادت حسين بن على‌ علیه السلام، سپاه عمر سعد به خيمه‌هاى اهل بيت ‌حمله كردند و به غارت پرداختند. زنان و كودكان در صحرا پراكنده شدند، گريان و داغدار و صيحه زنان‌و استغاثه كنان. پس از آن خيمه‌ها را آتش زدند. مقنعه از سر زنان كشيدند، انگشتر از انگشت ها بيرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها.[۱]

حتى فاطمه دختر امام ‌حسين علیه السلام نقل كرده كه به خيمه ما ريختند و من دخترى كوچك بودم، با گريه خلخال از پايم درمى‌آوردند. گفتم: اى دشمن خدا چرا گريه مى‌كنى؟ گفت: براى اين كه دختر پيامبر را غارت مى‌كنم. گفتم: غارت مكن. گفت: مى‌ترسم ديگرى بيايد و اينها را درآورد![۲]

پانویس

  1. مقتل الحسين، مقرم، ص 385.
  2. عبرات المصطفين، ج 2، ص 139.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.