خط الموت
اين تعبير، سر فصل خطبه‌اى از سیدالشهدا است كه آن حضرت در مكه و پيش از خروج به سوى عراق ايراد كرد و نهايت سير كاروان را با اشاره بيان كرد.[۱]
مضمون آن خطبه، آگاهى و عشق به شهادت و استقبال از مرگ در راه خداست و اين كه مرگ براى جوانمردان زيباست، آن گونه كه گردنبند، بر گردن دخترى جوان. ايراد اين خطبه، پس از دريافت گزارش هايى بود مبنى بر اين كه ماموران يزيد براى ترور و ريختن خونش به مكه اعزام شده‌اند.
بخشى از آغاز اين خطبه چنين است: «خط الموت على ولد آدم مخط القلادة على جيد الفتاة و ما اولهنى الى اسلافى اشتياق يعقوب الى يوسف و خير لى مصرع انا لاقيه، كانى باوصالى تقطعها عسلان الفلوات بين النواويس...[۲]
پانویس
- ↑ كشف الغمه، اربلى، ج 2، ص 241.
- ↑ بحارالانوار، ج 44، ص 366، مقتل الحسين، مقرم، ص 193.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
