عبدالکریم پادشاه خوارزمی
(س نهم ق)، خطاط و شاعر. معروف به پادشاه و عبدالكریم پادشاه. وى برادر عبدالرحیم انیسى و از خوشنویسان دربار سلطان یعقوب آق قوینلو بود و یعقوبى هم رقم مى‌كرد.
عبدالكریم به شیوه‌ى پدر و برادر خود كه به شیوه‌ى انیسى شهرت دارد، مى‌نوشت و جز نستعلیق همه‌ى اقلام را استادانه مى‌نوشت. او در اواخر عمر به پریشانى حواس مبتلا شد و رد قطعاتش «كتبه خدا» یا «كتبه زرافه» و «كتبه پادشاه»، رقم مى‌كرد و به همین مناسبت معروف به عبدالكریم پادشاه بود.
از آثار وى: «دیوان» شعر؛ یك نسخه «حال نامه‌ى» عارفى و «روشنایى نامه»، به قلم كتابت جلى متوسط، با رقم: «تمت الكتاب... عبدالكریم بن عبدالرحمن الخوارزمى... سنه ثلاث و ثمانین و ثمان مائه الهجریه»؛ یك صفحه از مرقع شاه طهماسب، به قلم نستعلیق چهار دانگ جلى خوش و نسخ كتابت عالى، با رقم: «كتبه عبدالكریم الخوارزمى» و چندین قطعه‌ى مختلف كه در «احوال و آثار خوشنویسان» به آنها اشاره شده است. لازم به ذكر است كه وفات صاحب عنوان را سپهر 982 ق و صاحب «هنر عهد تیموریان» 996 ق آورده‌اند.
منابع
- اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين نوايي، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1377، ج2، ذیل عنوان "خوارزمی، عبدالکریم پادشاه".
