وصیت (علم الحدیث)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۱۴ توسط اسماعیل (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} ==وصیت== وصیت یکی از طرق تحمل حدیث است، بدین شرح که شيخ هنگا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


وصیت

وصیت یکی از طرق تحمل حدیث است، بدین شرح که شيخ هنگام مسافرت يا زمان وفات خود، وصيت كند که فلان شخص، فلان كتاب را از من روايت نمايد يا فلان ‌نسخه مصحح من از آن فلان باشد كه جمعى از محدثين روايت مزبور را از وى براى آن شخص جايز دانسته ‌اند. در اين نوع بايد شخص بگويد: وجدت كذا. او اوصى الى فلان بكذا. يا بگويد وجد كذا.

منبع

درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392