وجاده (علم الحدیث)
وجاده
وجاده، مصدر جعلى(مولد)از فعل وجد بوده و یکی از روش های تحمل حدیث است. در این قسم، طالب حديث، كتاب يا حديثى به خط شيخ يا يكى از مشايخ حديث بيابد و يقين كند كه به خط اوست يا اين كه كتاب معروفى با تصحيح و مقابله شيخ بيابد، گر چه جمعى از تحديث كتاب، يا روايات مزبور، منع نموده اند [۱] ولى بيشتر محدثين و فقهاى فريقين، نقل احاديث كتب صحاح فريقين را كه انتساب آن به مؤلفين، يقينى باشد، جايز دانسته اند. منتها بايد هنگام تحديث بگويد: (وجدت بخط فلان.او فى كتاب صححه فلان كذا).
گمان مى رود كسانى كه از نقل احاديث مزبور منع نموده اند، نقل از شيخ به لفظ حدثنى و اخبرنى و مانند آن را جايز ندانسته اند و گرنه نقل از كتب معروف حديث كه مصحح و مورد اعتماد باشد بدون اشكال است، منتها بعضى فرموده اند:چنانچه راوى وثوق و اعتماد به صحت نسخه دارد، مى تواند بگويد: قال فلان، ولى در صورتى كه نسخه كاملا مورد اعتماد نباشد، مى بايست بگويد: (بلغنى عن فلان. او وجدت فى نسخة من كتابه)[۲]
پانویس
منبع
درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127 و 128 با دخل و تصرف، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392
