احرام

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۳۲ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} اِحرام در ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


اِحرام در لغت به معنای منع کردن[۱] و در اصطلاح فقهی با معنای ورود در نماز یا حج یا عمره گویند[۲] که در این نوشته مراد «اِحرام حج» می‌باشد.

حقیقت اِحرام:

پیرامون حقیقت احرام،‌هشت نظر بیان شده که به چهار مورد آن اشاره می‌شود.[۳]

1. اِحرام، ماهیتی است مرکب از:نیت، تلبیه، و پوشیدن لباس اِحرام

2. احرام، نیت و تلبیه را گویند.

3. احرام، تنها نیت می‌باشد.

4. احرام آماده ساختن نفس برای ترک اعمال مشخصی که نهی شده بمنظور انجام اعمالِ حج

احکام اِحرام:

که در ضمن سه بخش بیان می‌شود:

- بخش اول:مقدمات احرام که مقصد از أن، اعمالی است که پیش از اِحرام، انجام آن مستحب است، مانند:تمیز کردن بدن، غسل و مُحرم شدن بعد از نماز واجب.[۴]

- بخش دوم:کیفیت اِحرام، که بر دو قسم است: 1- واجبات اِحرام[۵]، مانند:‌ نیت، پوشیدن لباس احرام، تلبیه. 2- مستحبات احرام:مانند به زبان آوردن عملی که قصد انجام آن را دارد، بالا بردن صدا با گفتن تلبیه، اشتراط تحلیل، مُحرم شدن در جامه‌ای از جنس پنبه به رنگ سفید.[۶]

- بخش سوم:اعمالی که در احرام انجام نمی‌شود. این اعمال بر دو قسم می‌باشد:

1. اعمال مکروه:مانند اِحرام با جامه رنگی (یا با جامه کثیف، یا:با جامه دو رنگ)، استفاده از حنا بری زینت،‌ورود به حمام و دلاّکی بدن، استفاده از گیاهان خوشبو و گفتن لبیک در جواب کسی که او را صدا می‌زند.[۷]

2. اعمال حرام:مانند هر گونه استمتاع از زنان، پوشیدن کفش و جوراب توسط مرد، شکار حیوان خشکی، استفاده از عطر، نگاه در آینه، قطع درخت و گیاه، گرفتن ناخن، سرمه کشیدن با مواد خوشبو، فسوق (به معنای دروغ گفتن، نسبت دادن دروغ به خدا و رسول، ناسزاء) جدال (گفتن لا والله و بلی والله) خارج کردن خون از بدن، غسل دادن مُحرم میت با کافور و...[۸]

پانویس

  1. . القیومی، احمد بن محمد بن علی، المصباح المنیر، ج1، ص 131 – 132.
  2. .الانصاری، محمدعلی، الموسوعة الفقهیة المیسره، ج1، ص 305.
  3. .الانصاری، محمدعلی، الموسوعة الفقهیه، ج 1، ص 306 – 305.
  4. .البحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج15، ص 9.
  5. .الانصاری، محمد علی، الموسوعة‌الفقهیة، ج 1، ص 308.
  6. .النجفی، محمدحسن، جواهر الکلام،‌ج 18،‌ص 282- 278.
  7. .الانصاری، محمد علی، الموسوعة الفقهیه، ج 1، ص 322 – 321.
  8. .العاملی، السید محمد، مدارک الاحکام، ج 7، ص 378- 310 و:النجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج 18، ص 419 – 286.


منابع

احرام، محمد رضا ارائی، سایت پژوهشکده باقرالعلوم (ع) بخش فرهنگ علوم انسانی و اسلامی تاریخ بازیابی : 19 فروردین 1392 .