قول (اسامی و اوصاف قرآن)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«قول» یکی از اسامی و صفات قرآن است. «قول» به معنای کلام یا لفظی است که بر زبان می‌آید. آیه 51 سوره قصص می‌فرماید:
«وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ»؛ «ما آیات قرآن را یکی پس از دیگری برای آنان آوردیم؛ شاید متذکر شوند».
علامه طباطبایی (ره) در ذیل آیه مذکور می‌فرماید: «توصیل از باب تفعیل مفید تکثیر است و معنای آیه این است که ما نازل کردیم بر آن‌ها قرآن را پی‌درپی؛ یعنی آیه‌ای پس از آیه‌ای و نیز سوره‌ای درپی سوره‌ای دیگر». بنابراین، در آیه مذکور کلمه «قول» بر «قرآن» اطلاق شده است.
همچنین آیه 13 سوره طارق می‌فرماید: «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ»؛ «این (قرآن) سخنی است که حق را از باطل جدا می‌کند». در این آیه نیز «قول» از اوصاف قرآن شمرده شده است. علامه طباطبایی (ره) می‌فرماید: ضمیر «انه» به قرآن برمی‌گردد؛ بنابراین، «قول» وصف قرآن خواهد بود؛ یعنی قرآن کلامی قاطع و روشنگر (حق باطل) است.
منابع
ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)
