مبارک (اسامی و اوصاف قرآن)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۱۱ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} یکی از نام...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)



یکی از نام‌ها و صفات قرآن «مبارک» است. این صفت در چهار آیه بر قرآن اطلاق شده است: «وَهَذَا کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَکٌ» (انعام// 92) و آیه 155، و نیز آیات 50 سوره انبیاء و 29 سوره ص.

«مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد، و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است. طبرسی برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است:

1. قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است.

2. برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و قرآن را از این رو مبارک خوانده‌اند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان می‌شود و حلال و حرام در آن بیان شده است.

3. برکت یعنی کثرت، و قرآن چون از کتاب‌های آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است. فخررازی می‌نویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشته‌ای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکی‌های ثابت و بی‌شمار الهی است.

منابع

ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)