رؤوف (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۵۲ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} رؤف، صيغه مبالغه ...' ایجاد کرد)
رؤف، صيغه مبالغه به معناى بسيار مهربان است.
اين اسم و صفت الهى ده بار در قرآن ذكر شده است. دو بار به تنهایی و 8 بار با اسم و صفت «رحیم».[۱]
...واللّهُ رَءوفٌ بِالعِباد. بقره (2) 207
...واللّهُ رَءُوفٌ بِالعِباد. آل عمران (3) 30
...اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيم. بقره (2) 143
...اِنَّهُ بِهِم رَءوفٌ رَحيم. توبه (9) 117
...اِنَّ رَبَّكُم لَرَءوفٌ رَحيم. نحل (16) 7
...فَاِنَّ رَبَّكُم لَرَءوفٌ رَحيم. نحل (16) 47
...اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيم. حج (22) 65
...واَنَّ اللّهَ رَءوفٌ رَحيم. نور (24) 20
...واِنَّ اللّهَ بِكُم لَرَءوفٌ رَحيم. حديد (57) 9
...رَبَّنا اِنَّكَ رَءوفٌ رَحيم. حشر (59) 10
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 1، ص 505 - 508.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 15، صص 195-194 .
