طه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
طه، دو حرف از حروف مقطّعه است، [۱] و در اينكه مراد از آن چيست، روايات و اقوال مختلف است. در روايتى از امام صادق(عليه السلام)«طه» از اسامى پيامبر(صلى الله عليه وآله)دانسته شده است [۲] كه به معناى «يا طالب الحق الهادى اليه» مى باشد [۳] و در روايت ديگر از آن حضرت به معناى طهارت اهل بيت(عليهم السلام) آمده است. [۴] برخى از مفسّران، آن را به معناى «يا رجل» كه مقصود محمّد(صلى الله عليه وآله)است دانسته و با توجّه به بعضى روايات گفته اند: رسول خدا(صلى الله عليه وآله)هنگام تهجّد، روى انگشتان پاها يا روى يك پا قرار مى گرفت تا رنج بيشترى تحمّل كند، خداوند فرمود: هر دو پا را روى زمين قرار ده و تا اين حدّ خود را به مشقّت نينداز. [۵]
پانویس
- ↑ الميزان، ج 14، ص 119.
- ↑ تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 367، ح 2؛ معانى الاخبار، ص 22، ح 1؛ البرهان، ج 3، ص 748، ح2.
- ↑ البرهان، ج 3، ص 748، ح 3.
- ↑ تأويل الآيات الظّاهره، ص 304؛ البرهان، ج 3، ص 748، ح 3.
- ↑ الدرالمنثور، ج 5، ص 550؛ البرهان، ج 3، ص 748، ح 4 - 5؛ الكشاف، ج 3، ص 49؛ الميزان، ج 14، ص 125 - 126.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 246 .
