سوره نبأ/متن و ترجمه سوره
سوره 78 / النبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ / به نام خداوند رحمتگر مهربان
عَمَّ يَتَسَاءلُونَ ﴿1﴾ / درباره چه چيز از يكديگر مى پرسند.(1)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿2﴾ / از آن خبر بزرگ.(2)
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾ / كه درباره آن با هم اختلاف دارند.(3)
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿4﴾ / نه چنان است، بزودى خواهند دانست.(4)
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿5﴾ / باز هم نه چنان است، بزودى خواهند دانست.(5)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾ / آيا زمين را گهواره اى نگردانيديم؟(6)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾ / و كوه ها را (چون) ميخ هايى (نگذاشتيم).(7)
وَ خَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾ / و شما را جفت آفريديم.(8)
وَ جَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾ / و خواب شما را (مايه) آسايش گردانيديم.(9)
وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾ / و شب را (براى شما) پوششى قرار داديم.(10)
وَ جَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾ / و روز را (براى) معاش (شما) نهاديم.(11)
وَ بَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾ / و بر فراز شما هفت (آسمان) استوار بنا كرديم.(12)
وَ جَعَلْنَا سِرَاجًا وَ هَّاجًا ﴿13﴾ / و چراغى فروزان گذارديم.(13)
وَ أَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا ﴿14﴾ / و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم.(14)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَبَاتًا ﴿15﴾ / تا بدان دانه و گياه برويانيم.(15)
وَ جَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾ / و باغ هاى در هم پيچيده و انبوه.(16)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿17﴾ / قطعا وعدگاه (ما با شما) روز داورى است.(17)
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾ / روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد.(18)
وَ فُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾ / و آسمان گشوده و درهايى (پديد) شود.(19)
وَ سُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾ / و كوهها را روان كنند و (چون) سرابى گردند.(20)
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾ / (آرى) جهنم (از دير باز) كمين گاهى بوده.(21)
لِلْطَّاغِينَ مَآبًا ﴿22﴾ / (كه) براى سركشان بازگشت گاهى است.(22)
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾ / روزگارى دراز در آن درنگ كنند.(23)
لَّايَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾ / در آن جا نه خنكى چشند و نه شربتى.(24)
إِلَّا حَمِيمًا وَ غَسَّاقًا ﴿25﴾ / جز آب جوشان و چركابه اى.(25)
جَزَاء وِفَاقًا ﴿26﴾ / كيفرى مناسب (با جرم آن ها).(26)
إِنَّهُمْ كَانُوا لَايَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾ / آنان بودند كه به (روز) حساب اميد نداشتند.(27)
وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿28﴾ / و آيات ما را سخت تكذيب مى كردند.(28)
وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿29﴾ / و حال آن كه هر چيزى را برشمرده (به صورت) كتابى درآورده ايم.(29)
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾ / پس بچشيد كه جز عذاب هرگز (چيزى) بر شما نمى افزاييم.(30)
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿31﴾ / مسلما پرهيزگاران را رستگارى است.(31)
حَدَائِقَ وَ أَعْنَابًا ﴿32﴾ / باغچه ها و تاكستان ها.(32)
وَ كَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿33﴾ / و دخترانى هم سال با سينه هاى برجسته.(33)
وَ كَأْسًا دِهَاقًا ﴿34﴾ / و پياله هاى لبالب.(34)
لَّايَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿35﴾ / در آن جا نه بيهوده اى شنوند و نه (يكديگر را) تكذيب (كنند).(35)
جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا ﴿36﴾ / (اين است) پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب.(36)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَايَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿37﴾ / پروردگار آسمان ها و زمين و آن چه ميان آن دو است. بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست.(37)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّايَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَ قَالَ صَوَابًا ﴿38﴾ / روزى كه روح و فرشتگان به صف مى ايستند و (مردم) سخن نگويند مگر كسى كه (خداى) رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد.(38)
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿39﴾ / آن (روز) روز حق است. پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد.(39)
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَ يَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ﴿40﴾ / ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم. روزى كه آدمى آن چه را با دست خويش پيش فرستاده است، بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم.(40)
