ابراهیم پسر پیامبر اکرم

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۴۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' <keywords content='کلید واژه: وفات ابراهیم (پسر پیامبر)، 18 رجب، فرزندان پیامبر صلی الله ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

منبع: نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

وفات ابراهيم پسر حضرت محمد صلی الله علیه و آله/ 18 رجب

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله داراي دو پسر به نام‌هاي: عبدالله و قاسم معروف به طيب و طاهر و چهار دختر به نام‌هاي: زينب، رقيه، ام‌كلثوم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود كه همگي از خديجه كبري سلام الله علیها بودند و در مكه معظمه ديده به جهان گشوده بودند.[۱]

از همسران ديگر، فرزندي نداشت مگر از ماريه قبطيه. مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمري به همراه پاسخ‌نامه پيامبر صلی الله علیه و آله، كنيزي به نام "ماريه" را براي آن حضرت ارسال نمود. اين كنيز كه به همسري پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله افتخار يافت، در سال هشتم قمري فرزندي پسر براي آن حضرت به ارمغان آورد.[۲]

پيامبر صلی الله علیه و آله نام مولود خويش را ابراهيم گذاشت و وي را بسيار دوست مي‌داشت. اما اين كودك خردسال و محبوب پيامبر صلی الله علیه و آله، عمر چنداني نكرد و در كمتر از دو سالگي وفات يافت. وي به مدت يك سال و ده ماه و هشت روز و به روايتي ديگر يك سال و شش ماه و چند روز زندگي كرد و سپس بيمار شد و در همان بيماري در 18 رجب سال دهم قمري بدرود حيات گفت.

پيامبر صلی الله علیه و آله در مرگ وي بسيار اندوهگين شد. از امام جعفرصادق علیه‌السلام روايت شد: هنگامي كه ابراهيم رحلت كرد، اشك از ديدگان پيامبر صلی الله علیه و آله جاري شد و در آن حال فرمود: ديده مي‌گريد و دل اندوهناك است ولي چيزي كه باعث خشم پروردگار گردد، نمي‌گوييم. سپس به فرزندش ابراهيم فرمود: اي ابراهيم! در مرگ تو ما اندوهگين هستيم.[۳]

برخي از صحابه پيامبر صلی الله علیه و آله كه شاهد حالت اندوه و گريه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند، تعجب كرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض كردند: شما ما را از گريه بر مردگان نهي مي‌نموديد، اكنون چگونه در سوگ فرزند خود اشك مي‌ريزيد؟

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته‌ام كه در مرگ عزيزان خود گريه نكنيد زيرا اين احساسات نشانه دلسوزي و مهرباني و ترحم است و شخصي كه دلش بر حال ديگران نسوزد، مورد رحمت الهي قرار نمي‌گيرد. من گفته‌ام كه در مرگ عزيزان، شيون نكنيد و سخنان كفرآميز و يا سخناني كه بوي اعتراض مي‌دهد، نگوييد و از شدت اندوه لباس‌هاي خود را پاره ننماييد.[۴]

اميرمؤمنان علي بن ابي‌طالب علیه‌السلام به دستور رسول اكرم صلی الله علیه و آله بدن ابراهيم را غسل داد و كفن نمود. آنگاه گروهي از اصحاب پيامبر صلی الله علیه و آله جنازه ابراهيم را تشييع كرده و در قبرستان بقيع به خاك سپردند.[۵]

پانویس

  1. زندگاني چهاره معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الوري/ علامه طبرسی)، ص 211.
  2. همان، ص 220 و فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله (جعفر سبحاني)، ص 492.
  3. منتهي الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 109؛ وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 314.
  4. فرازهايي از تاريخ اسلام، ص 492.
  5. همان.

منایع بیشتر:

وقایع الایام شیخ عباس قمی، 18 رجب.