شب عاشورا
امشب شهادتنامه عشاق امضا مى‌شود فردا ز خون عاشقان اين دشت، دريا مى‌شود.[۱]
شب دهم محرم سال 61 هجرى، امام حسين علیه السلام و يارانش با نيايش و نماز، به آماده‌سازى خود و سلاح ها و تحكيم ميثاق هاى استوار يارى و فداكارى پرداختند، چرا كه فرداى آن روز، حماسه عظيم عاشورا و شهادت حياتبخش آنان رقم مى‌خورد. شب عاشورا را امام حسين علیه السلام از سپاه كوفه مهلت خواست تا به عبادت و تلاوت بپردازد.
همان شب، براى يارانش سخنرانى كرد و آنان مراتب اخلاص و وفاى خويش را در سخنراني هاى پرشور خود ابراز كردند. در همين شب بود كه ياران شهادت طلب، از خوشحالى سعادت شهادت كه فردا نصيبشان مى‌شد با هم مزاح مى‌كردند، مثل حبيب و برير و صداى ياران امام به نجوا و زمزمه نيايش، همچون كندوى زنبوران به گوش مى‌رسيد.[۲]
شب عاشورا لحظه‌اى چشمان امام را خواب گرفت. رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خواب ديد كه به او خبر شهادتش را مى‌داد. اين خواب، اهل بيت را آشفته و گريان ساخت. در چنين شبى، امام در خيمه خويش به آماده سازى سلاح خود مشغول بود و شعر «يا دهراف لك من خليل...» را مى‌خواند.
امام سجاد علیه السلام كه در خيمه بود با شنيدن آن چشمش اشگبار شد و زينب گريست و امام حسين علیه السلام خواهر را دلدارى داد و به صبر سفارش كرد. آن شب، شب قدر بزرگمردانى بود كه با انتخاب شهادت، عزت ابدى و نام جاودان را براى خود رقم زدند.
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
