ساربان کاروان حسینی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


روايت ‌شده است: يكى از شتربانان كاروان حسينى پس از شهادت امام، به طمع ‌برداشتن بند زير جامه آن حضرت، دوباره به مقتل آن امام بازگشت و آن حضرت را سربريده و خونين يافت.

دست برد تا آن بند را بردارد كه دست امام برآمد و بر دست او زد و مانع شد. كاردى درآورد و انگشت‌ يا دست‌ حضرت را بريد تا آن بند را برگيرد. امام‌ دست چپ را برآورد، دست چپ را هم بريد.[۱]

اين شخص، بعدا چهره‌اش سياه شد و در راه مكه فرياد برمى‌آورد كه: «ايها الناس! دلونى على اولاد محمد».[۲] نام او را «بريدة بن ‌وائل‌» گفته‌اند.

اين قضيه به صورت هاى ديگر هم در برخى كتب نقل شده است،[۳] از جمله ‌درباره كسى به نام ابحر بن كعب كه لباس از تن آن حضرت درآورد و او را عريان نهاد. بعدا دستانش مثل دو چوب خشك، خشكيد.[۴] اما نمى‌توان به صحت آنها اطمينان يافت.

در نقل ها، گاهى قضيه انگشت و انگشتر هم آمده است و اين كه، بجدل بن سليم انگشت را با انگشتر قطع كرد و انگشتر را به غارت برد.[۵]

پانویس

  1. اثبات الهداة، ج 5، ص 205.
  2. ناسخ التواريخ، ج 4، ص 19، به نقل از «مدينة المعاجز».
  3. همچون: بحارالانوار، ج 45، ص 311، معالى السبطين، ج 2، ص 61.
  4. اثبات الهداة، ج 5، ص 201.
  5. عوالم (امام حسين علیه السلام)، ص 302.

 

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.