لعنت بر یزید
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
از سنت هاى شيعى، فرستادن درود و سلام بر امام حسين علیه السلام و لعنت بر قاتلان او هنگام آب نوشيدن است. لعن به معناى طرد از رحمت و دور كردن است. عرب، هرگاه كسى تمرد مى‌كرد او را از خود طرد مى‌كردند تا گناهان او دامنگيرشان نشود.[۱]
امام صادق عليه السلام به نقل داود رقى، آب خواست و نوشيد و چشمانش اشگبارشد، سپس فرمود: لعنت خدا بر قاتل حسين، هرگز بنده‌اى نيست كه آب بنوشد و حسين را ياد كند و قاتل او را لعنت كند، مگر آن كه خداوند براى او صد هزار حسنه مى‌نويسد و صد هزار سيئه از او محو مى‌كند...: «ما من عبد شرب الماء فذكر الحسين ولعن قاتله الا كتب‌الله له مائة الف حسنة و حط عنه ماة الف سيئة...».[۲]
و اين، جزء فرهنگ عاشورايى مردم شده است و بر سقاخانه‌ها مى‌نويسند: «آبى بنوش و لعنت حق بر يزيد كن». لعنت بر يزيد و ابن زياد و شمر و ديگر عاملان و مباشران و زمينه‌سازان حادثه عاشورا و قتل امام حسين علیه السلام در زيارتنامه‌هاى متعددى از جمله در زيارت عاشورا و وارث آمده است: «اللهم العن يزيد خامسا و العن عبيدالله بن زياد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفيان و آل زياد و آل مروان الى يوم القيامة».[۳]
پانویس
- ↑ مجمع البحرين.
- ↑ اسرار الشهادة، فاضل دربندى، ص 77، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 87.
- ↑ زیارت عاشورا، مفاتیح الجنان، ص 458.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
