گریز زدن
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
گريز زدن: گفتارى را منتهى به موضوع ديگر كردن، مطلبى را به مطلب ديگر پيوستن با تناسب، چنان كه روضه‌خوانان از حكايتى به واقعه كربلا يا يكى از شهدا روند.[۱]
واعظان و روضه‌خوانان، به تناسب بحث و گفتارى كه دارند، مرثيه خاصى از كربلا را مى‌خوانند يا به مصيبت خاصى از مصائب چهارده معصوم مى‌پردازند. مثلا اگر موضوع‌سخن درباره جوان يا كودك باشد، مصيبت على اكبر يا على اصغر را مى‌خوانند و از مراسم دفن باشكوه كسى، به بى غسل و بى كفن و دفن ماندن پيكر سیدالشهدا در كربلا منتقل مى‌شوند.
اين انتقال از موضوع يا حادثه خاص به واقعه كربلا و امام حسين علیه السلام يا يكى ديگراز شهدا «گريز زدن» نام دارد. در حركت هاى حماسى و انقلابى نيز به صورتى ديگر گريز به صحراى كربلا زده مى‌شود و ياد آن حادثه، سرمايه الهام مى‌گردد. «به خاطر نشر شهادت و فلسفه شهيدان است كه شيعه، به بهانه مرگ برادر و عمو و دايى و پسر خاله و پسرعمه... ياران و خويشاوندان را گرد مى‌كرده و يكباره به كربلا گريز مى‌زده‌اند و از حسين و شهيدان شيعه مى‌گفته‌اند».[۲]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
