قتل صبر

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

قتل صبر آن است كه انسانى يا حيوانى را بسته نگهدارند و بكشند. در حديث است كه ‌پيامبر صلی الله علیه و آله كسى را اين گونه نكشت و از اين گونه كشتن چهار پايان نهى شده است، يعنى‌ اين كه جاندارى را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بميرد.

به شهدا و اسيرانى‌ كه كشته مى‌شوند نيز «مصبور» گفته مى‌شود. در مورد حيواناتى كه زجركش مى‌شوند نيز به كار مى‌رود. از مظلوميت‌ سیدالشهدا علیه السلام و قساوت كوفيان يكى هم آن بود كه حسين بن‌ على‌ علیه السلام را در حالى كه هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‌هاى شمشير و نيزه قرار دادند.

امام سجاد علیه السلام به عنوان افشاگرى از ستم يزيديان، در خطبه‌اى كه در كوفه در حال‌ اسارت خواند و خود را به مردم فريب خورده و به خواب سياسى رفته معرفى كرد، از جمله فرمود: «انا ابن من قتل صبرا و كفى بذلك فخرا؛ من پسر كسى هستم كه به‌ «قتل‌ صبر» كشته شد و همين افتخار مرا بس!».

در مورد مسلم بن عقیل نيز در تاريخ آمده است كه ‌ابن زياد او را به‌ «قتل صبر» كشت.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.