آیه 22 انفال
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 376
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آیه 22 سوره انفال
«إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَاللَّهِ».[۱]
«شیخ طوسی» امام محمدباقر علیه‌السلام فرماید: این آیه درباره بنى عبدالدار نازل گردیده زیرا از میان آن‌ها غیرمصعب بن عمیر و نیز سویبط كه هم‌سوگند آن‌ها بوده، دیگران ایمان نیاوردند و نیز گویند: درباره نضر بن حرث بن كلده از طائفه بنى عبدالدار نازل گردیده است.[۲]
پانویس
- ↑ بقیه آیه، «الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِینَ لايَعْقِلُونَ؛ همانا بدترین جنبندگان در نزد خدا كران و گنگانى هستند كه درنمى یابند».
- ↑ طبرسى، صاحب مجمع البیان در تفسیر جامع الجوامع خود كه مختصر مجمع‌البیان است از امام باقر علیه‌السلام نقل نموده كه از طایفه بنى عبدالدار غیر از مصعب بن عمیر و سوید بن حرملة دیگران ایمان نیاوردند و مى گفتند: ما نسبت به احكام و دستورات خداى محمد كر و كور هستیم و همه آن‌ها در غزوه احد كشته شدند و به آن‌ها اصحاب لواء مى گفتند.
