آیه 17 انفال
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 374
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آیه 17 سوره انفال
«فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ».[۱]
مجاهد گوید: سبب نازل شدن این آیه چنین است، وقتى كه در جنگ بدر كفار روى به فرار نهادند و مسلمین بر آن‌ها پیروز شدند. عده اى را كشتند و عده اى را اسیر نمودند و مسلمین مى پنداشتند كه با نیروى خویش به چنین پیروزى نائل گشته اند و روى همین گمان به یكدیگر مى گفتند: من فلان را كشته ام و دیگرى می‌گفت: من فلان را كشته ام سپس این آیه نازل گردید و به آن‌ها فهمانید كه بدانند ظفر و پیروزى مزبور از ناحیه آن‌ها نبوده بلكه خداوند آن‌ها را كشته و اسیر مسلمین گردانیده است.[۲]
پانویس
- ↑ بقیه آیة، «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ پس (اینان) آن دشمنان را نكشته اند بلكه خداوند آن‌ها را كشته است و این تو نبودى كه تیر افكندى بلكه خدا این تیر را افكنده است و خداوند می‌خواست كه مؤمنین را به پیش آمد، خوشى بیازماید همانا خدا شنوا و دانا است».
- ↑ تفسیر كشف الاسرار.
