سيد الحکمای تبريزی

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

شرف الدين علی بن محمد مرعشی تبريزی معروف به سيد الحکما یکی از علما و دانشمندان بزرگ قرن سيزدهم و چهاردهم است. سيد الحکما، از سادات بزرگ مرعشی و از نسل علامه جهان قوام الدين مرعشی عليه الرحمه است. سيد الحکما ساليانی دراز در عتبات عاليات در جمله افاضل شاگردان صاحب ضوابط و صاحب جواهر، و شيخ مرتضای انصاری بود و به مراتب علم و اخلاق سرآمد اقران گرديد.

سيد الحکما حدود پانزده سال از بهترين سنوات عمر شريفش در دار العلم اصفهان به فراگيری علوم مختلف مخصوصا پزشکی و دينی سپری شد و پس از آن اين پزشک جسمی و روحی عازم سبزوار گرديد و چند سالی نيز از کرسی درس حکيم سبزواری دروس حکمت و کلام و الهيات آموخت و به سيد الحکما نيز معروف گرديد. صاحب تراجم علما، هم او را سيد العلما و هم سيد الاطباء و هم سيد الحکما می نامند و اين القاب به او زيبد.

سيد الحکما پدر بزرگ آيت عظمی سيد شهاب الدين مرعشی مد ظله و والد گرامی علامه نسابه حاج سيد محمود تبريزی رحمة الله عليه می باشد، که اين دودمان مرعشی چون سيد جزائری اکثرا از مروجين بزرگ مذهبی و اسلامی و مسلمانان را خدمتگزارانی صادق و راهنمايانی ماهر و از لحاظ کثرت و لياقت قابل و مقصود از کوثر را به جهانيان ظاهر ساختند. اين دانشمند جامع که خود مدرسی قابل بود. آثاری به دين شرح از خويش به جا گذاشت. جامع العلل در شرح انوار، علامه، شرح قانون ابن سينا، شرح طب، علت زکام (گريپ)، شرح طب النبی، شرح طب الائمه، حاشيه منتهی المقال، حاشيه جواهر الکلام، کتاب تاريخ تبريز، راه تعيين قبله، رسائلی در جعفر و رمل. و همچنين شرح منظومه سبزواری و مکاسب شيخ انصاری و شرح لمعه شهيد ثانی. از آثار متعدد و متنوع او احاطه به فنون علمی او مشهور است. و فقير نداند تا چه اندازه مردم آذربايجان از وجود اين دانشمند صد و چهارده ساله استفاده نموده و قدر شناسی کردند (هر چند ارزش کارهای او و خدماتش محفوظ است).

بيننده عزيز: شيخ محمد عبده مفتی جامع الازهر مصر به اين دانشمند خيلی علاقه داشت و به او اظهار صميميت نموده، با وی مکاتبه می کرد و در ضمن نامه هايش قصيده در مدح اين سيد بزرگوار به عربی فصيح سرود و برايش ارسال داشت، و به ايرانيان ثابت نمود که ما مصريان نيز ارزش و قدر علمای بزرگ را داريم.

سيد الاطباء دندان ساز قابلی بود. نوشته اند با مواد شيميائی (کيميائی) زنبور عسل مصنوعی می ساخت و عجايب و کراماتی در زندگی از او مشاهده شد (ريحانة الادب)، ولی سرانجام اين سيد العلما در سال1316 در سن 114 سالگی جهان فانی را وداع نمود.

منبع:سايت شعائر