سید عمیدی

مجد الدين بن ابو الفوارس سيد عبد المطلب عميدی یکی از علمای بزرگ شيعه در شهر حله بود. عميدی سيدی جليل القدر با فضيلت وبا ابهت و عالی مقام بود مردم زمانش او را تکريم می نمودند و از احترام خاصی برخوردار بود. سيد عميدی از احقاد حضرت سجاد عليه السلام بود و در بيت علم منزل ابو الفوارس چشم به جهان گشود. او از کودکی و جوانی در مسير علم و کسب فضائل بود و از محضر پدر و دائی عزيزش علامه حلی سالها کسب فضل نمود تا خود به درجه استادی رسيد. و در فقه و اصول حديث کلام و تفسير و ادبيات عرب مهارت داشت و به اغلب کتب علامه شرح یا حاشيه داشت که از آن جمله است: شرح مبادی الاصول، منية اللبيت در شرح تهذيب الاصول، کنز الفوايد در حل مشکلات قواعد علامه، تبصرة الطالبين در شرح نهج المسترشدين و شرح انوار الملکوت و غيره. سيد عميدی یکی از اساتيد شهيد اول عليه الرحمه است عميدی در نيمه شعبان سال 681 متولد شد و شب دهم شعبان سال 754 اواسط قرن هشتم وفات نمود سنوات عمر او بيشتر به حله گذشت و در اواخر عمر دربغداد وفات نمود و جنازه او را در نجف اشرف مدفون نمودند.

منابع

پایگاه شعائر