عیشی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خطاط و شاعر. در هرات مى‌زیست و از آنجا به مشهد رفت و در كتابخانه ى سلطان ابراهیم میرزا صفوى به امر كتابت مشغول شد و همان جا بود تا درگذشت و در آستان حضرت امام رضا علیه السلام دفن شد.
بعضى وى را تبریزى دانسته اند. عیشى از شاگردان محمدقاسم شادیشاه بود و به قول صاحب «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور مى نوشت. او همچنین در رنگه نویسى مهارت داشت و شعر نیز مى سرود.
از آثار وى: صفحه اى از یك نسخه ى «یوسف و زلیخا»ى جامى، با رقم: «عیشى 944»؛ شش قطعه از مرقع امیر غیب‌بیك، به قلم نیم دو دانگ و كتابت و غبار عالى و خوش با رقمهاى: «العبد عیشى» و «كتبه عیشى» و «قائله عیشى» و «لمحرره... سنه‌ى 965». چندین قطعه‌ى دیگر وى در «احوال و آثار خوشنویسان» ذكر شده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج4، ص225.
