سوره انفطار/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره انفطار (82) |
| آیات سوره انفطار |
| فهرست قرآن |
| پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
هنگامی که آسمان بشکافد (۱)
2
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿٢﴾
و هنگامی که ستارگان پراکنده شوند (۲)
3
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾
و هنگامی که دریاها شکافته شوند [و به هم بپیوندند] (۳)
4
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾
و هنگامی که قبرها زیر و رو شوند، (۴)
5
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾
هرکسی آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده و باز پس نهاده بداند. (۵)
6
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿٦﴾
ای انسان! چه چیزی تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟ (۶)
7
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿٧﴾
همان کسی که تو را آفرید و اندامت را درست و نیکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد، (۷)
8
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿٨﴾
و تو را در هر نقش و صورتی که خواست ترکیب کرد. (۸)
9
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿٩﴾
این چنین نیست [که سبب ارتکاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگواری پروردگار باشد]، بلکه روز جزا را تکذیب می کنید [و با این تکذیب، راه گناه را به روی خود باز می نمایید،] (۹)
10
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾
و بی تردید بر شما نگهبانانی گماشته اند (۱۰)
11
بزرگوارانی نویسنده (۱۱)
12
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾
که آنچه را [از خیر و شر] انجام می دهید، می دانند [و ضبط می کنند.] (۱۲)
13
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿١٣﴾
به یقین نیکان در نعمت فراوانی قرار دارند (۱۳)
14
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿١٤﴾
و مسلماً گناهکاران در دوزخ اند (۱۴)
15
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿١٥﴾
[که] روز پاداش در آن درآیند، (۱۵)
16
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿١٦﴾
و آنان از دوزخ غایب نمی شوند (۱۶)
17
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٧﴾
و تو چه می دانی روز جزا چیست؟ (۱۷)
18
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٨﴾
باز چه می دانی روز جزا چیست؟ (۱۸)
19
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿١٩﴾
روزی که کسی از کسی چیزی از عذاب را دفع نمی کند، و در آن روز، فرمان و حکم ویژه خداست. (۱۹)
