خبال

خَبال به معنای فساد، تباهى است.

واژه خبال در قرآن

يا ايها الذين آمنوا لا تتخذوا بطانة من دونكم لا يألونكم خبالا ودّوا عنتّم قد بدت البغضاء من افواههم ; اى مسلمانان از غير همدينانتان دوست هم راز و صميمى مگيريد، كه آنان در تبهكارى نسبت به شما ذره اى كوتاهى نكنند ، شكست شما آرزوى آنها است ، دشمنيشان در باره شما به زبانهاشان آشكار گرديد ... . زرداب دوزخيان.

خبال در روایت

از امام باقر (ع) روايت است كه فرمود: «ما و پيروانمان از طينت عليين آفريده شديم و دشمنان ما از گل «خبال» (فاسدى از گل و لاى) آفريده شدند».

منبع

• سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.