خالد بن ولید

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

خالد بن وليد بن مغيره از اشراف قريش و از نقش آفرينان سپاه شرك در غزوه بدر، اُحُد و خندق و از اسلام آورندگان سال هشتم هجرت بود.

برخى مفسران، مقصود از «غمّاً بغَمٍّ» در آيه 153 سوره آل عمران(3) را تسلّط و چيرگى خالد بر سپاه اسلام در نبرد اُحُد دانسته اند. بنا به نقل برخى مفسّران آيه 36 سوره زمر(39) پس از درنگ خالد در اجراى دستور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى نابودى بت مورد پرستش مشركان نازل شد و عدم ترس از غير خدا را گوشزد نمود.

نيز در پى پرسش خالد از رسول خدا صلى الله عليه و آله مبنى بر وصول مطالبات ربوى پدرش از طايفه ثقيف آيه 278 سوره بقره(2) نازل شد و خداوند مردم را به شدت از اين كار نهى كرد.

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 268.