آیه 93 مائده
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 316
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 93 سوره مائده
«لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ».[۱]
«شیخ طوسی» ابن عباس و ابن مالك و براء بن عازب و مجاهد و قتادة و ضحاك گويند: وقتى كه آيه تحريم خمر نازل شد، صحابه گفتند: پس برادران ما كه قبلاً شراب خورده بودند و اكنون مرده اند، چه تكليفى خواهند داشت؟ خداوند اين آية را نازل فرمود و بيان كرد آن‌هائى كه شراب مي‌خوردند و اينك مرده اند. بر آن‌ها گناهى نيست در صورتى كه باایمان مرده باشند و عمل صالح انجام داده باشند.[۲][۳]
پانویس
- ↑ بقيه آية، «فِيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُواالصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ؛ بر كسانى كه ایمان آورده و كار نيك انجام داده بودند، گناهى نيست. درباره چيزهائى (شرابى) كه خورده اند در صورتى كه پرهيزكار بودند و كار نيك انجام دادند (و اگر به گناه افتاده باشند) باز پرهيزكارى پيشه گرفته و ايمان آورده باشند سپس (باز) پرهيزكار شده و نيكوكار شوند و خداوند نيكوكاران را دوست مي‌دارد».
- ↑ صاحب مجمع البيان چنين افزوده كه گويند: اين آيه درباره قومى نازل گرديده كه خوردن گوشت را بر خود حرام كرده و روش رهبانان (رياضت كشنده) را پيش گرفته بودند. مانند عثمان بن مظعون و ديگران، خداوند در اين آيه بيان فرمود كه درباره خوردن اشياء مباح با اجتناب از گناهان و محرمات مانعى نيست.
- ↑ اين موضوع را نيز احمد در مسند خود از ابوهريرة و نسائى و بيهقى از ابن عباس نقل و روايت نموده اند.
