سید محمدمهدی حسینی اصفهانی
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
ميرزا محمدمهدی فرزند ميرزا هدايت الله معروف به شهيد چهارم یکی از علمای بزرگ شيعه در مشهد مقدس بود. اصفهانی دانشمندی کامل، فقيهی متبحر، محدثی مفسر و جامع علوم عقلی و نقلی بود. اصفهانی از شاگردان وحيد بهبهانی و شيخ مهدی فتونی بود که بين رفقا به مهدی چهارم معروف شد (چهار مهدی معروف از شاگردان وحيد عبارتند از: ملا مهدی نراقی، سيد مهدی بحرالعلوم، سيد مهدی شهرستانی، به اضافه صاحب ترجمه) و هر چهار نفر پس از وحيد از اعاظم مجتهدين و علمای معروف بوده اند.
نوشته اند مهدی سوم معروف به سيد شهرستانی از شاگردان آقا محمد بيدآبادی و وحيد بهبهانی بود که خود در تمام فنون علمی مهارت یافت و از مدرسين و علمای بزرگ عتبات گرديد و اين همان شخصيتی است که به جنازه سيد بحرالعلوم نماز خواند.
در شهداء الفضيله در ترجمه ميرزا مهدی اصفهانی می نويسد: اين شهيد جامع علوم معقول و منقول بود. در دروس فلسفه و حکمت ید طولائی داشت و سيد بحرالعلوم از محضرش درس حکمت آموخت و اين شهيد اولين شخصی بود که لقب بحرالعلوم را به سيد خطاب نمود.
علامه امينی در کتابش اضافه می کند که ميرزا مهدی حکيم یکی از اعاظم بزرگ مقيم مشهد بود. وقتی در سال 1217 سپاه ايران به سرکردگی فتحعلی خان قاجار مشهد را محاصره نمودند پس از مدتی مردم به تنگ آمدند و دست به دامن سيد مهدی اصفهانی شدند، ناگزير کسی به نزد امير خراسان که بدان هنگام نادر ميرزای ثانی (از سلسله افشاريه) بود فرستاد که مردم از قحطی و فشار به تنگ آمده اند، محاصره را چاره انديشد، بلکه ماجرا به صورت مصالحه و نوعی آشتی خاتمه پذيرد و خود نيز به حکومت خراسان کما فی السابق باقی بماند.
مدت ها گذشت و نادر ميرزا اين پيشنهادات را نپذيرفت. سرانجام بعد از مدتی مردم دروازه ها را به سوی سپاهيان قاجار (حکومت مرکزی) گشودند. نادر ميرزا برآشفت و با جمعی از همدستان خود به صحن و حرم مطهر رضوی ريختند و سيد مهدی را در حالی که مشغول تلاوت قرآن بود با عده ای بی گناه به شهادت رسانيدند. اما ديری نگذشت که نسل افشاريه و زنديه به وسيله قاجاريه از بين رفت.
منابع
پایگاه شعائر.
