ملا محمد صادق قمی

مرحوم حاج ملا صادق یکی از بزرگان علما و مجتهدين به نام قرن سيزدهم در شهرستان قم بوده است. وی در اصول فقهی و احاديث معصومين، ادبيات عرب و عجم مهارت داشت. در جوانی پس از پيمودن مقدمات علوم عازم اصفهان شد و در جمله افاضل دانشجويان صاحب حاشيه قرار گرفت و پس از مدتی از آنجا عازم نجف اشرف گرديد و سالها از کرسی درس مرحوم نجفی (صاحب جواهر) استفاده می کرد و خود پس از بحث و تحقيق به مقام اجتهاد و استادی رسيد و به زادگاه خويش مراجعت نمود.

ملا محمد صادق حدود چهل سال در جمله اساتيد معروف قم معاصر با مرحوم حاج سيد جواد بود و اين دو بزرگوار در خدمت به مردم و فضلا جديت می نمودند. مآثر و آثار معظم له را در جمله مجتهدين بزرگ مکتب یاد آور شده و بخشی از مقامات علمی و زهد و تقوی او را متذکر است. نوشته اند به علت خشکسالی مردم از کثرت ناراحتی و بی آبی بدين مرد خدا رو آور شدند و از او خواست نماز استسقا و طلب یاران برای زراعتها نمودند. او با عده ای از اخيار در خارج شهر به مصلای عبادت نشست و اقامه نماز نمود و بعد از مدتی اثر استجابت دعا ظاهر شد (مشابه اين امر در سال 1364 نيز در قم در عصر مجاهد خوانساری صورت گرفت.)

در عصر مرحوم حاج ملا صادق مدارس و مساجد و محافل مذهبی رونق گرفت. او در تربيت و تدريس فضلا و با همکاری علما کوشش می فرمود و عمر خويش را از اين شاگرد با تقوای مکتب وقف به مردم و مذهب فرمود. و سرانجام در سال 1298 در قم وفات نمود و در مقبره شيخان مدفون شد