سوره فتح
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج23، ص: 98
نویسنده: فضل بن حسن طبرسی
اين سوره در مدينه نازل شده.
عدد آیات
این سوره به اجماع مفسّرين داراى بيست و نه آيه مى‌باشد.
فضيلت سوره
ابىّ بن كعب از پیامبر خدا (ص) روايت مى‌كند:(هر كس اين سوره را قرائت كند مانند آن است كه با حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) در فتح مكّه شركت داشته است).
و در روايت ديگر آمده است:(... مانند كسى است كه زير آن درخت با حضرت محمّد (ص) بيعت كرده است).
قتاده از انس نقل مى‌كند:(هنگامى كه از جنگ حديبيه بازگشتيم، از انجام اعمال حج ما جلوگيرى شده بود، و ما همگى محزون و غمگين بوديم كه ناگهان خداوند نازل فرمود: (إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً) پيامبر خدا (ص) فرمودند: آيه‌اى بر من نازل شده است كه در نظر من از تمام دنيا بهتر است).
عبد اللَّه بن مسعود گويد: (رسول خدا (ص) از جنگ حديبيه بازگشت فرمود، ناگهان ديديم كه شتر سوارى حضرت از سرعت خود كاست، نزديك شديم ديديم خداوند (إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً) را بر حضرت نازل فرموده است، و حضرتش را فوق العاده مسرور يافتيم، و فرمودند كه اين سوره بر او نازل شده است).
عبد اللَّه بن بكير از پدرش روايت مى‌كند كه:(حضرت صادق (ع) فرمودند: اموال و زنان و كنيزان خود را با خواندن (إِنَّا فَتَحْنا) از تلف شدن حفظ كنيد، اگر انسان از كسانى باشد كه اين سوره را زياد بخواند روز قيامت منادى بطورى كه همه مردم بشنوند او را صدا مى‌زند كه تو از بندگان خالص من هستى، او را به بندگان صالح من ملحق نمائيد، و او را در بهشت هاى پر نعمت جاى داده، از شربت گواراى رحيق مختوم آميخته به كافور سيراب سازيد).
پیوست
