آیه دَین

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۲۴ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه دَیْن

آیه 282 سوره بقره/2 «آیه دَیْن»، نامیده شده است.[۱]

این آیه كه بزرگترین آیه قرآن است، به قوانین دَیْن پرداخته و احكام اساسى قرض و رهن را بیان كرده است. برخى طولانى بودن این آیه را نشانه اهمیت نقش امور مالى از نظر قرآن مى‌دانند:[۲]

«یَأیُّها الّذِینَ ءَامَنوا إِذا تَداینتُم بِدَین إِلى أَجل مُسمًّى فَاكتُبوهُ و لیَكتُب بَینكُم كَاتِبٌ بِالعدلِ...».

از این آیه، احكام فقهى فراوانى استفاده شده است. على بن ابراهیم، پانزده حكم[۳] و برخى تا 21 حكم را استفاده كرده‌اند.

پانویس

  1. احكام القرآن، ابن العربى، ج‌ 1، ص‌ 410؛ الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 58‌.
  2. نمونه، ج‌ 2، ص‌ 390.
  3. قمى، ج‌ 1، ص‌ 121.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384