محمد شفیع عباسی
شفیع عباسی، محمد
قرن: 11
وفات: 1085 ق
نقاش و خطاط. اهل اصفهان و نقاش نازك قلم و پرمایه‌ى شاه صفى اول و شاه عباس دوم بود كه در دستگاه پادشاهى آنان به عزت و احترام مى‌زیسته است. محمد شفیع عاشق طبیعت و زیبایی هاى افسانه‌اى آن بود و در بیشترین آثار خود از حلاوت گلها و پرندگان به تردستى تمام هنرها آفریده و به نازك قلمى و قدرت تمام از عهده‌ى آنها برآمده است.
از ارقام ذیل آثارش، معلوم مى‌گردد كه در خط نسخ و رقاع و نستعلیق نیز استادى شیرین قلم بوده است. به روایات مختلف گویا او به هند رفته و در شهر آگره درگذشته است. از آثار وى: تصویر شانه‌بسرى كه روى ساقه‌هاى پر گل نشسته و دور زنبور و یك پروانه در جوالى گلها دیده مى‌شود، با: «رقم كمینه شفیع عباسى سنه 1044»؛ تصویر گل سنبل پرغنچه‌اى كه داراى هفت یا هشت غنچه و گل است و به خط نستعلیق رقم نهاده.
«رقم كمینه محمد شفیع اصفهانى، سنه 1050»؛ تصویر مرغ سینه سرخى كه روى ساقه‌ى نرگس نشسته و آن را خم كرده است، با رقم: «در تاریخ... سنه‌ى 1062... كمینه شفیع عباسى»؛ تصویر كبك چاقى كه روى شاخه‌ى گل سیب نشسته و مشغول آوازخوانى است؛ با رقم: «كمینه شفیع عباسى سنه 1066»؛ قلمدان گل و بوته‌اى با رقم: «محمد شد شفیع هر دو عالم». در «احوال و آثار نقاشان» به هشت اثر دیگر وى اشاره شده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص324.
