تشهد

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«تشهّد» یکی از اجزای نماز به حساب می آید و عبارت است از شهادت به یگانگى خداوند و نفى شریک براى او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله) و صلوات بر آن حضرت و خاندان پاک او.

تشهد در نمازهاى دو رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم؛ و در نماز سه رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم؛ و در نمازهاى چهار رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم؛ و در نماز یک رکعتىِ وتر بعد از سجده دوم از تنها رکعت این نماز انجام مى‌شود.

تشهد در نماز «رُکن» نیست؛ از این‌رو، ترک سهوى آن موجب بطلان نماز نمى‌شود.

این عمل در نماز به صورت نشسته و با گفتن این عبارات انجام می شود: «أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لاشَرِیک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جمعى از پژوهشگران، ج ‌۴، صص ۴۹۵-۴۹۴.