جبايه‌‌‌‌

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


جمع‌آورى مالیات.

به گردآورنده مالیات، اعم از زكات، خراج، جزیه و مانند آن‌ها «جابى»، «عامل» و «ساعى» گویند. از این عنوان در باب زكات و تجارت سخن گفته‌اند.

از وظایف امام یا نایب او در زمان بسط ید، نصب فردى براى جمع‌آورى مالیات است. بر كسى كه مالیات بر عهده دارد، پرداخت آن به جابى در صورت مطالبه وى واجب است.[۱]

قبول منصب جبایت، از جانب حاكم عادل یا نایب او جایز است و از جانب حاكم جائر در صورتى كه پذیرش آن مستلزم ارتكاب حرامى گردد، جایز نیست. در غیر این صورت جواز آن محل بحث است.[۲]

پانویس

  1. مجمع البحرین، واژه «جبن».
  2. جواهرالكلام ج 5، ص 417-424؛ المعالم الزلفىٰ/ 114.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 45.