ابن جبیر
| نام کامل | ابوالحسين محمد بن احمد بن جبير |
| زادروز | 540 قمری |
| زادگاه | بلنسيه واقع در شرق اندلس در كشور اسپانيا |
| وفات | 614 قمری |
| مدفن | محلى به نام «كوم عمرو بن العاص» واقع در اسكندريه مصر |
|
| |
|
| |
|
| |
ابوالحسين محمد بن احمد بن جبير (540-614ق)، سفرنامه نویسان و سیاحان معروف قرون هفتم هجری است.
ولادت
اِبْن‌ِ جُبير، ابوالحسين محمد بن احمد بن جبير در سال 540 قمری در بلنسيه واقع در شرق اندلس در كشور اسپانيا تولد يافت
کودکی
خانوادة ابن جبير از قبيلة كنانه از قبايل بزرگ و كهن عرب بود. جد بزرگ او عبدالسلام بن جبير همراه بلج بن بشر بن عياض قشيري به سرزمين اسپانيا گام نهاد . بلج بن بشر از مردم شام و سردار سواران آن سرزمين در سپاه هشام بن عبدالملك خليفة اموي بود و در فتح افريقا مشاركت داشت. وي همراه گروهى از بربرهاي شمال افريقا به اندلس آمد عبدالسلام بن جبير پس از هلاكت بلج كه در اندلس و نزديكى قرطبه2 روي داد، همچنان در اسپانيا باقى ماند. چنين به نظر مى‌رسد كه خانوادة ابن جبير در بلنسيه اقامت داشتند
تحصیلات
مدتى در شاطبه به سر برد و نزد پدرش و نيز در محضر ابوعبدالله الاصيل و ابن الحسن بن ابى العيش به فراگرفتن دانش و ادب و مقدمات علوم دينى پرداخت و در ضمن از پرورش قريحة شاعرانة خود نيز غافل نماند. وي بعدها به غرناطه رفت و در سايه استعداد خويش در خدمت ابوسعيد عثمان بن عبدالمؤمن حاكم غرناطه كه از موحدون بود، سمت دبيري يافت و همانند پدر در زمر كاتبان و اديبان او درآمد.تذكره‌نويسان او را از اديبان عصر و داراي نظم فايق و نثر بديع دانسته‌اند
سفرنامه نویسی
تا سدة پنجم هجری اكثر نوشته‌هاي جغرافيايى متعلق به جغرافى نگارانى است كه در منطقة شرقى خلافت عباسيان مى‌زيستند و گسترش اينگونه آثار در سرزمينهاي غربى خلافت، از جمله مغرب و اسپانيا كندتر از شرق بود. از سدة 5 ق اينگونه آثار در مناطق غربى، به تدريج صورتى گسترده‌تر از شرق يافت. در اين عصر جغرافى‌نگاران شناخته شده‌اي از غرب سر بر آورده‌اند كه از ميان آنان ابن عبدالبر (ه م)، ادريسى (ه م) و ابن دلائى (ه م) را مى‌توان نام برد. از اين قرن آثاري در ادب جغرافيايى پديد آمد كه در زبان عربى با نام «الرحلة» و در فارسى با عنوان «سفرنامه» شهرت يافت. الرحلة معمولاً بر روال سفرنامة ناصرخسرو تدوين مى‌يافت. بنا به نوشتة كراچكوفسكى اين آثار نه به صورت «المسالك»، بلكه به صورت يادداشتهاي‌روزانه تدوين شده و با سفرهايى به‌قصد حج مرتبط بوده‌اند، ولى افزون بر مراسم حج، ديگر مراحل سفر نيز مذكور افتاده‌اند
عمده‌ترين اينگونه آثار را كه در اسپانيا نوشته شده، مرهون سفرنامة ابن جبير دانسته‌اند. آغازگر اينگونه نوشته‌ها نيم قرن پيش از ابن جبير، رحله نويس ديگري به نام ابوبكر محمد بن العربى (468-543ق/1076- 1148م) بود، ولى ابن جبير اينگونه نوشته‌ها را به مدارج بالاتري ارتقاء داد (همانجا). وي ماجراي سفر خود را به صورتى دقيق با ذكر تواريخ هجري قمري، مسيحى و گاه سريانى نوشته است.
تالیفات
از مجموع آثار ابن جبير تنها رحله به صورت كتابى مستقل بر جا مانده است. جز اين كتاب، از وي اشعار و نوشته‌هاي پراكنده‌اي در آثار ديگران آمده است. نام ابن جبير، مدت ها تنها از طريق آثار مؤلفان ديگر شناخته بود تا اين كه نسخه‌اي از سفرنامه او - كه تاريخ تحرير آن حدود 875ق/1470م است - در ليدن پيدا شد.
وفات
متأسفانه آگاهى دربارة آخرين سالهاي زندگى ابن جبير بسيار اندك است. سرانجام ابن‌جبير در اسكندريه مصر درگذشت و در همان شهر در محلى كه به نام «كوم عمرو بن العاص» معروف است، به خاك سپرده شد
منابع
- http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1486 دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج3، مدخل "ابن جبير، ابوالحسين" از عنايت‌الله رضا].
