آیه نور

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه 35 سوره نور/24 را «آیه نور» گفته‌اند.[۱] نام سوره نیز از همین آیه گرفته شده. در آغاز این آیه خداوند، نور آسمان‌ها و زمین معرفى شده است:

مشاهده آیه در سوره

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

مشاهده آیه در سوره


پانویس

  1. الناسخ والمنسوخ، النحاس، ص‌ 45؛ الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 49.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 406