حراقه
«حرّاقه»: جای سیاه زغال گران و گچ گران...؛ نوعی از کشتی که بدان در دریا بسوی دشمن آتش افکنند... «حراقة» دارای منجنیق بود برای پرتاب نفت سوزان بسوی دشمن. (لغت‌نامه دهخدا)
«حرّاقه» جایگاه و تپه‌اى است که حضرت ابراهیم (علیه السلام) را در زمان نمرود بر منجنیق نهادند و به آتش افکندند. امروزه فضاى باز روبروى تپه به گونه‌اى است که گویى آثار برافروختن آتشى عظیم بر روى زمین نمایان است. این جایگاه در دهکده‌اى به نام «برس» در شمال حله واقع است.
منابع
- راهنماى اماکن زیارتى و سیاحتى در عراق، دکتر احسان مقدس، نشر مشعر، تهران، ص۳۲۲.
- لغت‌نامه دهخدا.
