آیه زکات

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۴۳ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه زكات

موارد مصرف زكات (فقیران، مسكینان، متولیان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، در راه خدا و در راه ماندگان) در آیه 60 سوره توبه/9 آمده كه آن را «آیه زكات» مى‌گویند.[۱]

برخى آن را «آیه صدقه»[۲] یا «آیه صدقات»[۳] نیز نامیده‌اند:

«إِنّما الصّدقتُ لِلفُقراء والمَسكِینِ والعَمِلینَ عَلَیها والمُؤَلّفَةِ قُلوبُهُم...».

ابوسعید خدرى در شأن نزول آیه مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌كردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مى‌كند.[۴]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 47؛ التمهید، ج‌ 2، ص‌ 351.
  2. احكام القرآن، ابن‌العربى، ج 1، ص 238.
  3. قرطبى، ج‌ 2، ص‌ 162؛ ابن‌كثیر، ج‌ 1، ص‌ 214.
  4. اسباب النزول، واحدى، ص‌ 205؛ روض الجنان، ج‌ 9، ص‌ 271.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 385