آیه تربّص

آیه تربّص

تربّص به معناى درنگ و ‌در اصطلاح مدتى (چهارماه و ده روز) است كه زن پس از وفات شوهرش باید صبر كند و از ازدواج بپرهیزد. از این مدت به عده وفات نیز تعبیر شده است.

آیه 234 سوره بقره/2 را كه به تشریع عده وفات پرداخته، «آیه تربّص» و یا اعتداد نامیده‌اند:

«والّذینَ یُتوفَّونَ مِنكُم و یَذرونَ أَزوجاً یَتربَّصنَ بِأَنفُسهِنَّ أَربَعَةَ أَشهُر و عَشرًا فإِذا بَلغنَ أَجلَهُنَّ فَلاَ جُناحَ عَلیكُم فِیما فَعلنَ فِى أَنفسهِنَّ بِالمَعروفِ واللّهُ بِما‌تَعمَلونَ خَبیرٌ».

این آیه را ناسخ آیه 240 سوره بقره/2 دانسته‌اند. كه طبق آن، عده زنى كه شوهرش وفات یافته، یك سال مشخص شده است. روایتى از امام باقر علیه‌السلام نیز به این نسخ اشاره دارد.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 378