فرقه

فرقة در لغت به معنی گروه مردم است و البته به معنای جدا کردن نیز آمده و جمع آن فِرَق بیان گردیده است.

فرقة در قرآن

وما كان المؤمنون لينفروا كافّة، فلولا نفر من كلّ فرقة طائفةٌ ليتفقّهوا فى الدين... : نسزد كه مؤمنان همگى به جهاد كوچ كنند، چرا از هر گروهى بخشى براى جهاد وبخشى نزد رسول (ص) نمانند كه به احكام دين آگاه گشته هنگامى كه به نزد قوم و قبيله خويش باز گردند به آنها بياموزند، باشد كه از گناه و خلاف دورى جويند.

فرقة در روایت

پيغمبر اكرم (ص) فرمود: زودا كه امتم به هفتاد و سه فرقه پراكنده گردند وفريبنده تر وخطرناكتر بر امتم آن فرقه باشد كه مسائل را به رأى خويش قياس كنند و حرام را حلال و حلال را حرام نمايند.

در حديث ديگر از آن حضرت آمده كه فرمود: بر امت من همان آيد كه بر بنى اسرائيل آمد، آنها هفتاد و دو فرقه شدند و امت من به هفتاد و سه فرقه متفرق گردند، وهمه اينها اهل آتش باشند جز يك فرقه و آن همان فرقه اى است كه بر طريقه من و اهلبيت من باشند.

منبع

• علاءالدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، کنزالعمال
• محمد باقر مجلسی، بحارالانوار
• سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.